قصد یک خرید اینترنتی داریم: دکمه رمز دوم را میزنیم و پیامک از راه میرسد.
کد را میخوانیم و به حافظه میسپاریم و در درگاه بانک وارد میکنیم.
اگر چند دقیقه دیگر همان کد را از ما بپرسند، آن را بهیاد نمیآوریم و فراموش شده. طی این فرایند در مغز ما چه اتفاقی رخ میدهد؟
به این قسمت مغز «حافظه ی کاری» میگویند و با حافظه کوتاه مدت متفاوت است: این حافظه از نظر ظرفیت بسیار محدود است و برای نگهداری موقت اطلاعات با هدف پردازش استفاده میشود.
چندین دهه است محققین مغز و اعصاب تلاش میکنند بفهمند این حافظه چگونه کار میکند.
اکنون محققان علوم اعصاب دانشگاه MIT یکی از نظریههای موجود را تایید کردهاند: آنها میگویند برخی سلولهای عصبی برای نگهداری اطلاعات، به طور موقت در محل اتصالشان (سیناپسها) تغییر حالت میدهند.
در واقع یک شبکه از سلولهای عصبی برای نگهداری «رمز دوم» چیدمان اتصالهای خودش را موقتا تغییر میدهد و سپس به حالت قبل باز میگردد و در نتیجه ما اطلاعات ذخیره شده را فراموش میکنیم. این روش سبب میشود مغز امکان ویرایش اطلاعات را هم داشته و بتواند روی آن استدلال هم انجام دهد.
جهت اطلاع، مغز انسان از حدود ۸۶ میلیارد سلول عصبی تشکیل شده که هر کدام از آنها به طور متوسط ۱۰ هزار اتصال (سیناپس) با دیگر سلولهای عصبی دارند و جمع اتصالها (سیناپسها) حدود ۱۰۰۰ تریلیون است!
به نظرتان جالب و شگفآور نیست؟